تبادل لینک هوشمند طرفداری - این حکایت هواداران ایرانی تیم های اروپایی نیز برای خودش تبدیل به حکایت جالبی شده است.اصولا بسیاری از ما اعتقادی به لغت«اعتدال» نداریم و این مسئله به خوبی در هواداریمان از تیم های اروپایی نیز مشخص است. نه به آن روزهایی که بسیاری از هواداران ایرانی رئال مادرید در اظهار نظری شگفت آور و محیر العقول تاکید داشتند گل دقیقه 93 راموس محصول داد و بیداد نکردن آنچلوتی در کنار نیمکت ورزشگاه لیسبون بوده است و نه به امروز که بعضی از همین هواداران ارزش فنی کارلتو را در حد بعضی از مربیان لیگ برتر ایران پایین آورده اند!! کارلو آنچلوتی نه آن خدایی است که یک تنه لادسیما را از پشت ابرها برای مادرید به ارمغان آورده باشد و نه این چیزی که در حال حاضر بعضی از طرفداران رئال مادرید آن را وصف می کنند. با این حال رئال مادرید این روزها مشکلات زیادی را از لحاظ فنی و روحی پشت سر می گذارد و کمتر کسی می تواند این مسئله را انکار کند.
مهم ترین علامت سوال این روزهای رئال مربوط به خط میانی این تیم می شود. فصل گذشته بسیاری از موفقیت های رئال جدا از درخشش خیره کننده کریس رونالدو، محصول توانایی های بالای هافبک های تیم بود. جنس کارلتو فصل گذشته برای بازی با 3 هافبک میانی کاملا جور بود، شاید حتی چیزی فراتر از جور!! ژابی آلونسو به عنوان یک بازیکن پست 6 در جلوی مدافعان انجام وظیفه می کرد. لوکا مودریچ به عنوان یک بازیکن پست 8 به خوبی می توانست وظیفه انتقال بازی از دفاع به حمله را در خط میانی عهده دار شود و در نهایت آنخل دی ماریا(ایسکو) چیزی شبیه به یک بازیکن پست شماره 10 عمل می کرد. او بازیکنی بود که به 3 عنصر تهاجمی تیم به خوبی اضافه می شد و در عین حال به خوبی نیز آن ها را تغذیه می کرد. آلونسو، مودریچ و دی ماریا( ایسکو) همچون تکه های یک پازل بودند که به خوبی توانستند اندیشه های کارلتو را علی الخصوص در بازی های حذفی عملی کنند. این فصل اما به لطف دیپورت شدن 2 قطعه اصلی این پازل، جنس کارلتو در خط میانی آن قدر ها هم جور به نظر نمی رسد. مدت هاست بسیاری از کارشناسان، ورزشی نویسان و تاکتیک نویسان مطرح فوتبال اروپا تاکید می کنند که بازی دادن تونی کروس در پست شماره 6 چیزی جز هدر دادن استعداد بالای این بازیکن و همچنین فرسوده شدن او به ارمغان نمی آورد. با این حال در اوایل فصل به لطف حضور بازیکنی همه کاره همچون مودریچ و زوج کاملا قانع کننده مودریچ - کروس، ضعف های مادرید آن قدر ها در خط میانی آشکار نشد چرا که لوکا مودریچ به خوبی توانسته بود پوششی قابل قبول برای تونی کروس ایجاد کند. اما با مصدومیت این هافبک کروات و تنها شدن کروس در خط میانی، مشکلات کارلو در این خط عیان شد.
حقیقت ماجرا این است که در غیاب مودریچ و وظایف محدود کننده کروس، رئال از داشتن بازیکنی که به خوبی توانایی انتقال توپ از دفاع به حمله و سرعت بخشیدن در انتقال توپ را داشته باشد محروم است و دقیقا به همین علت پلی میکر قهاری همچون ایسکو نمی تواند در مناطق مورد نیازش توپ را برای تغذیه 3 بازیکن تیم در خط جلو لمس کند. شعاع حرکتی ایسکو به همین علت دورتر از همیشه نسبت به محوطه جریمه حریفان قرار دارد و این دقیقا همان علتی است که رئال نمی تواند به حد لازم در برابر حریفانش موقعیت خطرناک ایجاد کند. از بد شانسی آن ها، کریس رونالدو نیز این روزها دوران افتش را سپری می کند و از خلق لحظات جادویی همیشگی اش کاملا عاجز است.کریم بنزما در نوک خط حمله علی رغم گذشته سالیان متوالی همچنان «بی ثبات» است و گرت بیل نیز سردرگم ترین روزهای خودش را در مادرید سپری می کند. حقیقت دیگر ماجرا این است که کارلتو نیز هیچ طرح و برنامه ای برای عوض کردن این شرایط ندارد. کافی است به ترکیب های ابتدایی او و تعویض هایش در بازی های اخیر نگاه کنید. ورود چیچاریتو در دقیقه 80، و ورود خسه کمی زودتر تبدیل به تعویض هایی روتین شده است که عملا قادر نیست شرایط تیم را تغییر دهد. آنچلوتی حتی از ارائه یک ترکیب اولیه متفاوت نیز عاجز است. هر چند مصدومیت مودریچ و خامس دست او را برای عملی کردن چنین ایده هایی بسته است اما با این حال شاید او بتواند با بردن رونالدو به نوک خط حمله و از ابتدا به میدان فرستادن خسه کمی شرایط را تغییر دهد. اما آنچلوتی این روزها نهایت ابتکارش در ترکیب های اولیه بازی با ایارامندی و لوکاس سیلوا به طور چرخشی است!!
رئال مادرید در بد مقطعی از فصل دچار سردرگمی شده است. بازیکنان به وضوح آن طراوت و شادابی لازم را ندارند و این مسئله شاید از مشکلات فنی تیم نیز خطرناک تر باشد. با این حال شرایط هنوز هم برای رئال آن قدر ها بحرانی نشده است. اختلاف 1 امتیازی با بارسا(با فرض پیروزی این تیم در بازی امروز) به هیچ وجه اختلاف معناداری نخواهد بود. بازگشت مودریچ و خامس شاید بتواند آن طراوت و شادابی لازم را به تیم بازگرداند و صد البته که آنچلوتی نیز از این پس بسیار فعال تر از همیشه خواهد بود. رئال همچنان این فرصت را دارد تا در فصل 2015-2014 تاریخ سازی کند. کارلتو چشم بسته نیز راه حضور در فینال لیگ قهرمانان را بلد است و این مسئله می تواند برگ برنده رئال در لیگ قهرمانان اروپا باشد.البته همه این مسائل زمانی عملی خواهد شد که کارلتو بتواند به نتیجه گیری هایی قانع کننده در رابطه با مشکلات تیمش دست پیدا کند و البته مهره های کلیدی تیم از جمله رونالدو و بیل نیز یک ریکاوری روحی - روانی انجام دهند.
نظرات شما عزیزان: